Sierlijke golven krullen van plezier (ISBN 978 90 6265 644 8; uitgeverij in de Knipscheer) werd op 25 september 2009 in Amsterdam gepresenteerd bij de Vereniging Antilliaans Netwerk (VAN) waar ik erelid van ben. De eerste exemplaren van de bundel heb ik overhandigd aan mijn dochter Elisa Palm en aan toenmalig Minister Hirsch Ballin.
De titel van de bundel verwijst naar de prachtige sierlijke golven op Hawaï waar al deze gedichten geschreven zijn. Daarnaast verwees de titel ook naar de muzikale golven waar deze gedichten op drijven.
Sierlijke golven krullen van plezier bestaat uit de volgende drie delen: Curaçao, Curaçao in het hart van Den Haag en De vluchtige kus van de zwarte vlinder. Deze drie delen rijgen zich aan een zoals de sierlijke golven op Hawaï.
Het openingsdeel Curaçao eindigt met De muziek van mijn betovergrootvader Jan Gerard Palm (1831-1906) een gedicht dat geïnspireerd is op de afwisseling van zoete melodieën en woeste ritmes in de muziek van mijn betovergrootvader. En in aansluiting hierop opent het middendeel Curaçao in het hart van Den Haag met het gedicht Het Jan Gerard Palmconcert op 1 november 2008 in “Diligentia”. Dit gedicht is opgedragen aan toenmalig Koningin Beatrix die dit concert heeft vereerd met haar aanwezigheid.
De in het openingsdeel beschreven muziek van Jan Gerard Palm en de poëzie van de Curaçaose dichter Pierre Lauffer, komen in het middendeel terug in het gedicht De Collectie Antilliana van de Haagse bibliotheek.
Het middendeel eindigt met Zilver een gedicht over de dichter die in Den Haag in het midden van de nacht gewekt wordt door het geluid van een gevallen zilveren lepel, en die vlak daarop wordt gebeld dat zijn moeder op Curaçao is overleden om vijf uur ’s middags lokale tijd. Het slotdeel van de gedichtenbundel De vluchtige kus van de zwarte vlinder, sluit hierbij aan en opent met het gedicht Vijf uur ’s middags dat eerder in Kristòf (jrg. XIII-2, pag. 24, juli 2005) is gepubliceerd onder de titel Mijn uur is geslagen.
Achteraf bezien preludeerde op wonderlijke wijze Vijf uur ’s middags op het overlijden van mijn moeder een jaar na publicatie van dit gedicht.De hoofdpersoon in dit gedicht overlijdt om vijf uur ’s middags en in het gedicht is er een persoon in een hagelwit pak in een bocht van de weg. Toen mijn moeder op 31 juli 2006 om vijf uur ’s middags overleed zag mijn zus Agnes dat een ziekenbroeder in een hagelwit pak in de bocht van de weg richting mijn ouderlijk huis ging om vocht uit de longen van mijn moeder te kloppen. Net als in een schilderij van Giorgio de Chirico (1888-1978) wierp de dood van mijn moeder al een jaar eerder zijn morbide schaduw vooruit.
Op 17 november 2009 dus al een paar weken na het verschijnen van deze bundel, werd het gedicht Over kale vlakte van mijn hart uit deze bundel door Het Parool uitgeroepen tot gedicht van de dag.Dit gedicht is geïnspireerd op de regel “Por los ojos de la monja/galopan dos caballistas” uit het gedicht La monja gitana van Federico García Lorca.
Poëzie in driekwartsmaat noemde de recensent Wim Rutgers de gedichtenbundel Sierlijke golven krullen van plezier, in zijn recensie die op 4 maart 2010 is gepubliceerd in het “Antilliaans Dagblad”.
© Walter Palm