VIJF UUR ‘S MIDDAGS
Het was vijf uur ’s middags
op een dag als vandaag.
Het was vijf uur ’s middags
op een middag als vanmiddag.
Als de zakkende zon
begon te verzwakken mijn pols.
Even, heel even,
schitterenden gouden herinneringen
in het stervend middaglicht.
En in een bocht
naderde een man
in een hagelwit pak.
Toen ging ik de hoek om
was mijn leven voorbij.
Het was vijf uur ’s middags
op een dag als vandaag.
Het was vijf uur ’s middags
op een middag als vanmiddag.
© Walter Palm