De poëzie van de Curaçaose dichter Pierre Lauffer

In je poëzie
klinkt een lied,
een lied dat zingt
over de krassen op je ziel.

In je poëzie
swingt een son montuno
op de zilvergrijze tonen
van je verdriet.

Tegenslagen
tokkelen een treurige melodie
in je poëzie.

Hagelstenen
ratelen en roffelen,
grof als het leven zelf,
in je poëzie.